We zijn nu echt aan de laatste meerjarenplanaanpassing van dit bestuur gekomen. Een achtste aanpassing die eerder technisch van aard was. Geen nieuwe inhoudelijke verschuivingen, wel aanpassingen in de tijd en de herraming van lopende zaken. Dit was tijdens de commissieweek ook erg duidelijk aan het ontbrekende enthousiasme bij de toelichtingen en het tegenwerk op deze oppositiebanken. Dit is een wachtrekening voor het volgende bestuur.
We kijken vanuit onze fractie dus niet nog eens achterom, maar geven alvast graag ons wenslijstje mee vanuit wat rest in dit meerjarenplan. Zaken die voor ons niet opgelost zijn als dit bestuur de deur achter zich dicht trekt.
Heel wat van deze schepenen zullen die deur ook terug opendoen binnen dik een maand. Reden te meer om al wat huiswerk mee te geven. Of bekijk het zelfs als een tweede zit. Zaken waar wij in dit meerjarenplan van bij aanvang behoorlijk enthousiast over waren, maar waarvan we vinden dat er en route teveel naar de foute kant is op bijgestuurd of waar nu gewoon veel te veel slapend geld voor in de boeken staat. We geven ze u graag in een drie-drietje. Drie grote werven en drie heel concrete projecten.
-
Dienstverlening: die leefbare stad, die stad die nabij is, die dicht bij haar burgers staat. We vroegen u vaak is deze stad nu toegankelijker geworden op dat vlak? Wij vinden absoluut van niet. Dit bestuur gooide de dienstverlening grondig om. Met vreselijk oplopende wachttijden tot gevolg en een enorme drempel voor mensen die minder digitaal vaardig zijn of ook voor basis-dienstverlening soms een duwtje in de rug nodig hebben. Ook in deze aanpassing zien we de cijfers nochtans iets anders zeggen. Dat budget blijft enorm toenemen (van 24milj in 2020 naar 34milj in 2025), maar de kwaliteit van onze dienstverlening dus niet. Hoe komt dat toch, gaan we dat zo doortrekken in het nieuwe MJP? Onze keuze? Een warme loketwerking, dichtbij de inwoners. Ook in de politiewijkkantoren.
-
Mobiliteit: een leefbare stad, is een mobiele en verkeersveilige stad. De belofte was: weg uit de mobiliteitswurggreep, op naar een veiliger, duurzaam en multimodaal systeem. Is dat gelukt? Ja, er is geïnvesteerd en er zijn verbeterpunten aangebracht. Maar het valt toch ook op dat hier veel budget over is. Schepen Kennis heeft bij aanvang een heel vette portefeuille gekregen, maar de uitvoering is toch echt maar beperkt op spoor geraakt. Daar is nog 140milj in 2024 en 2025 over, tegenover 170milj die reeds uitgegeven werd over 4 jaar… dat is nog bijna de helft over. Gaat daar nog iets bougeren? Daar liggen nochtans nog heel erg veel werven wat ons betreft. Hoe komt het dat we bijvoorbeeld voor de multimodale knooppunten en netwerken maar amper budget voorzagen na het startjaar 2020. Werven die we gelet op onze gunstige schuldafbouw misschien ook zelf mogen regisseren, waarom prefinancieren we bijvoorbeeld geen dringende investeringen in ons openbaar vervoer (mss een gevaarlijke).
-
En tot slot. Betaalbaar wonen. Een leefbare stad, is een betaalbare stad. Voor ons is dit één van de belangrijkste werven. Een betaalbaar huis kunnen kopen dat hebben we hier zo vaak herhaald. Er is vooral aankondigingspolitiek geweest, een nieuw woonmodel dat ons nog altijd niet overtuigd heeft. Er staan in Antwerpen nog altijd 40.000 gezinnen op de wachtlijst… onze stad onwaardig. Daarom zien we graag méér echte urgentie-ingrepen om deze weg te werken en meer initiatief rond betaalbaar wonen op de private huisvestingsmarkt.
Dan komen we bij de drietjes, de kleinere cadeautjes die je op de wenslijst zet (waarvan je weet die zal de Sint makkelijker kiezen naast al die grotere wensen). Kleiner maar daarom niet minder gegeerd. Het zijn voor de Antwerpenaar vaak de echt relevante zaken, de concrete ongemakken die in de campagne soms meer dan de grote vraagstukken aan onze oren voorbij kwamen.
-
Het huisartsentekort. Een probleem dat niet dit jaar of vorig jaar plots werd uitgevonden, maar al een tijdje boven ons hoofd hangt. Er is daar op zes jaar een multidisciplinaire plek bijgekomen om de noden wat te ontlasten. Dat is goed, maar dat is een beetje een druppel op een hete plaat. Waarom doen we daar niet wat met de kinderopvang deden, een heus investeringsplan en dus ook ondersteuning voor privatieve plaatsen in de echte tekortzones naast het enkel inplannen in (vaak nieuwe) stedelijke ontwikkelingen.
-
Het lichtplan. We juichen de verledding en het duurzamer en diervriendelijk verlichten van onze stad helemaal toe. Maar er is een donkere keerzijde aan dit verhaal. Letterlijk. Het licht gaat te vaak uit. Heel wat Antwerpenaren voelen zich niet meer veilig in parken en in hun eigen straat. Doe het licht terug wat meer aan wat ons betreft.
-
Stel onze toekomst veilig. En hoe doe je dat beter dan tijd en energie te steken in wie na ons komt. Wij geloven nog altijd niet in die symbooldossiers zoals warme maaltijden op school. Maar wel in wat echt telt en dat is jongeren een toekomst geven. En dat doen we nu veel te weinig. 1 op 4 valt uit de boot, dat is onacceptabel. En daar is iedereen het over eens. Maar ook daar zien we de budgetten rond NEET-jongeren en tewerkstellingsinitiatieven plafonneren en was de aanpak de laatste zes jaar erg diffuus (we hoeven GATAM niet te vermelden?). Maak daar heel concrete keuzes in. Stop met van de ene projectwerking in de andere te rollen. Er is ontzettend veel bereidheid bij de werkgevers om daar mee aan te trekken, dus ga aan de slag!
Dit bestuur overtuigde ons dus ook in deze laatste aanpassing niet en dus keurden we deze ook niet goed op de gemeenteraad zonet. Misschien overtuigen ze ons wel na na nieuwjaar?
