De resultaten van de eerste Antwerpse telling van dak- en thuislozen zijn er. Die telling is er langerreeds in veel Vlaamse steden. Maar Antwerpen bleef lang aan de zijlijn staan om hieraan mee te doen. Gemeenteraadslid Nahima Lanjri bracht dit verschillende malen onder de aandacht. Tot de stad besliste hier toch voor open te staan. Nu zijn er dus de eerste resultaten die de verschillende vormen van dak- en thuisloosheid in kaart brengen. Met dank aan de KU Leuven en de Koning Boudewijnstichting. Het geeft de stad een beter inzicht in de doelgroep en de onzichtbare dak- en thuisloosheid. Want meten is weten.
Bijna 3.500 Antwerpse dak- en thuislozen
Zo werden er in totaal werden 3.454 dak- en thuislozen geteld in Antwerpen (de cijfers uit de telling komen van medewerkers van sociale organisaties en diensten die in contact komen met dak- en thuislozen in de stad). Maar liefst 910 kinderen zitten in deze cijfers. Dat zijn kinderen die hun verblijfplaats met hun ouders delen. De meesten van hen vinden gelukkig opvang bij de stad, zij verblijven dan in een opvang of een noodwoning.
Wat we al langer aanvoelen, zien we nu ook een eerste keer bevestigd. Dak-en thuisloosheid treft meer mannen dan vrouwen. Zo zijn 65% van de volwassen dak- en thuislozen man en 35% vrouw. Dak-en thuisloos zijn is niet noodzakelijk gelijkgesteld aan op straat leven. Zo verblijven de meeste dak- en thuislozen (38,8%) bij vrienden en familie. Dat is een belangrijk onderbelicht aspect van dak-en thuisloosheid. Want ook de aanbieders van een dak zijn vaak kwetsbaar in deze situatie. Vaak doen ze dit ter goeder trouw en met de beste bedoelingen, maar het bregnt vaak erg veel stress, extra kosten en (fiscale) uitdagingen met zich mee.
De acute groep daklozen, zij die verblijven op straat, in de nachtopvang, een auto, een kraakpand, een garage of een tent zijn in Antwerpen zijn ongeveer met 400. De aankomstwijk voor veel kwetsbare huurders is Antwerpen-Centrum en Antwerpen-Noord. In die wijk bevindt zich ook de grootste groep dak- en thuislozen. Gelukkig maakt de stad al jaren werk van een goed opvangnet en een gebiedsgerichte ketenaanpak. Er zijn voorzieningen voor dak- en thuislozen, zoals opvangcentra en noodwoningen en de stad zet in op de preventie van dakloosheid.
Dakloos zijn is ongezond
Dakloosheid omvat meer dan een huisvestingsprobleem. 80% van de dak- en thuislozen heeft een gezondheidsprobleem. Met vaak een multiproblematiek ten gevolge van verslaving en een slabakkende mentale gezondheid. Dat roept om een ketenaanpak en dat is wat de stad de laatste jaren steeds beter doet. Ook cd&v is daar felle voorstander van. Het housing first-principe geldt daarbij als leidraad.
Met het samenwerkingsverband Kadans (KetenAanpak Daklozen Antwerpen Stad) begeleidt de stad samen met verschillende partners ongeveer 200 dak- en thuislozen. Het gaat met name om een erg kwetsbare doelgroep die een complexe problematiek meedraagt. Sleutel van het succes is multidisciplinair samenwerken. Verschillende partnerorganisaties dragen bij door in te zetten op duurzame huisvesting en woonbegeleiding. Zo probeert de stad te vermijden dat mensen dakloos worden, of opnieuw dakloos worden.
We zijn dus bijzonder tevreden dat na jaren vragen om een telling, ze er nu eindelijk een eerste keer echt is.
