Cd&v Antwerpen zal niet ingaan op de uitnodiging van Vlaams Belang om samen met N-VA coalitiegesprekken op te starten. Dat laat Pieter De Cock weten daags na de uitnodiging door Filip Dewinter, die het initiatiefrecht momenteel houdt.
Het lijkt ons weinig nut te hebben om in het stadhuis naar de voorstelling van een minimumprogramma van het Vlaams Belang te gaan luisteren. Zowel omdat de raakvlakken tussen het programma van cd&v en van Vlaams Belang zo gering zijn, dat het woord “minimum” alle eer wordt aangedaan. We staan open om naar alle partijen te luisteren, de Antwerpenaar heeft gekozen en je moet de kiezer respecteren. Maar uit respect gaan luisteren in de wetenschap dat het quasi onmogelijk wordt om samen te werken, dat is een totaal ander verhaal dan plots, zonder enig ernstig voorgaand overleg, als bevoorrechte coalitiepartner bestempeld te worden waarbij de initiatiefnemende partij zelfs nalaat iedereen te horen. Wij willen naar alle partijen kunnen luisteren, maar dat betekent ook dat dat de initiatiefnemende partij op haar beurt alle partijen uitnodigt om te komen luisteren.
Volgens de Antwerpse Christendemocraten komen deze inhoudelijke en vormelijke bedenkingen bovenop het belangrijkste argument: Antwerpen verdient beter dan deze show. De Antwerpenaar komt geen stap dichter bij een goed bestuurde stad komt door een nummertje in het stadhuis te gaan opvoeren. Terwijl meneer Dewinter zijn coalitietekst zou voorstellen, voeren N-VA en Vooruit tegelijkertijd één kamer verder “exclusieve” onderhandelingen over de toekomst van de stad. Het initiatiefrecht van Vlaams Belang kan nergens toe leiden, behalve misschien dat de Antwerpse coalitievorming weer even meer belangstelling trekt dan de coalitiegesprekken in Gent, waar onze stad tegenwoordig blijkbaar politiek van afhangt.
Binnen de Antwerpse context is het nieuwe decretale initiatiefrecht louter een nobel tijdverdrijf. De partijen die momenteel onderhandelen geven duidelijke signalen dat al die rondjes overbodig en zelfs onzinnig zijn. Om die reden zullen wij ook zorgen dat heel het politieke circus, ontstaan door het nieuwe kiesdecreet, zo snel mogelijk stopt. Wanneer het initiatiefrecht komende week bij cd&v uitkomt zal dit niet opgenomen worden. We wensen de kiezer en de regelgeving te respecteren, maar gaan dat niet doen door pro forma nog eens twee weken tijd te vullen. Op deze manier nemen we onze verantwoordelijkheid en geven we het initiatief terug aan de onderhandelende partijen. Dit doen we met de dringende oproep om zo snel mogelijk tot een stabiel en gezond bestuursakkoord te komen, een akkoord waar elke Antwerpenaar beter van wordt. Een maand na de verkiezingen is het ruim tijd dat de focus op dat werk ligt. Hiervoor zal cd&v altijd een partner zijn en blijven in onze stad. De bal ligt hiermee terug in het kamp van de grootste partijen.
We zijn nu echt aan de laatste meerjarenplanaanpassing van dit bestuur gekomen. Een achtste aanpassing die eerder technisch van aard was. Geen nieuwe inhoudelijke verschuivingen, wel aanpassingen in de tijd en de herraming van lopende zaken. Dit was tijdens de commissieweek ook erg duidelijk aan het ontbrekende enthousiasme bij de toelichtingen en het tegenwerk op deze oppositiebanken. Dit is een wachtrekening voor het volgende bestuur.
1 op 4 Vlamingen voelt zich vaak of altijd onveilig in de eigen buurt. “Dat mensen zich onveilig voelen wanneer ze zich in hun eigen buurt begeven, mogen we als samenleving niet accepteren”, stelt cd&v-voorzitter Sammy Mahdi, die van veiligheid in de eigen buurt een speerpunt maakt voor de nakende gemeenteraadsverkiezingen. Met een grotere rol voor de wijkinspecteur wil de partij het veiligheidsgevoel in Vlaanderen versterken. Uit onderzoek van VRT NWS blijkt immers dat 68 procent van de 1501 bevraagden hun wijkagent niet kennen.
“Een stem op De Wever is N-VA een carte blanche geven over wie waarnemend burgemeester wordt. De Antwerpenaar hoort te weten wie de stad zal besturen. Blijkbaar verdient de Antwerpenaar dat respect niet.” Antwerps CD&V-lijsttrekker Pieter De Cock komt met de fiets aan op de plaats van afspraak. Over zijn schouder hangen drie kokers met campagnemateriaal. “Dit was misschien niet mijn beste idee”, lacht De Cock.