Stadscommissarissen? Ook voor cd&v blijft het een erg onduidelijke "nieuwe" functie Daarom stemde we tegen op de laatste gemeenteraad.
Maar we vragen al heel wat aan onze verenigingen die kredieten ontvangen. Er is een kaderbesluit dat bepaalt hoe er met financiering door de stad omgegaan moet worden, er is de Wet van 14 november 1983 op de aanwending en op de controle van sommige toelagen en het Koninklijk besluit van 1 mei 1993 betreffende de verklaringen af te leggen in verband met subsidies, vergoedingen en toelagen.
In de convenanten en samenwerkingsakkoorden die de stad afsluit met verenigingen en organisaties worden heel wat afspraken gestipuleerd. Voor de aanvang van het project moet de ontvanger van stedelijke middelen de ondersteuningsverstrekker een begroting bezorgen. Deze begroting omvat de volledige werking van uw organisatie. Er dienen inhoudelijke rapportages te gebeuren en fiches overgemaakt te worden van het traject. Een jaarlijkse financiële afrekening moet overgemaakt worden. De evaluatie van het project gebeurt aan de hand van de permanente evaluatie, de indicatoren, de inhoudelijke en financiële rapportage en de gesprekken halfjaarlijks en einde van het jaar ter opvolging van het project.
Er is dus reeds een stedelijke vertegenwoordiger die de halfjaarlijkse (inhoudelijke) opvolging doet en de rapporteringsdrift is erg hoog (per kwartaal moet er bijvoorbeeld heel wat cijfermateriaal worden opgeleverd). Los van deze inhoudelijke regisseur, is er een financiële opvolging via de stedelijke fondsenbeheerder (vaak nog een andere persoon dan de regisseur) met stringente financiële richtlijnen. Tot een dubbele boekhouding toe. Los daarvan hebben de organisaties waarvan sprake zelf een boekhouder en een bedrijfsrevisor die de financiering rapporteren.
Welke laag wenst dit stadsbestuur hier nu nog bovenop al deze controle te leggen? Willen dit bestuur de bestaande mechanismes vervangen met de stadscommissaris, of is het vertrouwen in de stedelijke administratie te klein? Het is het één of het ander lijkt ons.
Er werd verwezen in de commissie naar het trauma dat de subsidies van mevrouw El Kaouakibi hadden veroorzaakt. Dat volgen we. Maar dat trauma leidt naar wantrouwen voor elke organisatie, ook degenen die nu al hun uiterste best doen. En als het nu een punt is om trauma's te bestrijden en transparanter te zijn, dan is het vreemd dat deze controle ook net wordt onttrokken aan de gemeenteraad en da het college daar nu enkel bevoegdheid in krijgt. Uit een trauma na misbruik, worden organisaties belast en wordt het reglementair bepaald dat dit onderling binnenskamers besproken dient te worden.
We bevroegen het stadsbestuur al eerder over hun doofplan, waarbij 's er teveel straatlicht uitgaat volgens ons en heel veel Antwerpenaren. Raadslid Pieter De Cock herhaalde de oproep deze maand dan nog maar een in de commissie van bevoegd schepen Ken Casier. Helaas met even weinig resultaat.
Cd&v Antwerpen is tevreden dat de stad na onze eerdere interventie over de aankomende en ingrijpende werken aan de metro opnieuw oplossingen is gaan zoeken. De bereikbaarheid van Antwerpen met het openbaar vervoer zal stevig onder druk komen te staan, dat mag niet ten koste gaan van leefbaarheid en mobiliteit van de bewoners en bezoekers van de stad.
De tramhaltes aan de Bredabaan kenden jammer genoeg al meerdere ongevallen met slachtoffers. Op 27 maart dit jaar gebeurden op enkele uren van elkaar twee zelfs ongevallen aan dezelfde oversteekplaats ter hoogte van de tramhalte Merksem Oudebareel. Een meisje van 12 werd aangereden door een tram in de ochtend, in de namiddag overkwam een jonge vrouw van 21 jaar hetzelfde. We bevroegen schepen Kennis over deze situatie op deze gewestweg.