Een bestuursakkoord vraagt vooreerst om gelezen te worden, niet om nog voor de inkt droog is een instant reactie te geven. Cd&v Antwerpen nam het werkstuk van deze nieuwe ploeg ondertussen rustig door. “We moeten vaststellen dat dit voor ons een heel herkenbaar bestuursakkoord is. Heel wat ambities die ook wij naar voren schuiven voor onze stad, hebben een plek gekregen. Maar het akkoord is wat ons betreft zoutloos. Inhoudelijk is het duidelijk een compromis waar voor veel partijen muziek in zit. Maar dat compromis heeft wel gezorgd dat het akkoord leest een herkauwde partituur, we missen de harmonie. Het gaat te vaak over lopende zaken en te weinig over grotere Antwerpse ambities voor de toekomst. Waar zitten bijvoorbeeld onze nieuwe Antwerpse wereldtroeven? reageert Pieter De Cock.
Wat we nog het meest missen, is respect voor de Antwerpenaar. Dat beide lijsttrekkers van de partijen in de meerderheid niet resoluut voor Antwerpen kiezen, is geen reclame voor de politiek. Beide vroegen en kregen het vertrouwen van de Antwerpenaar, voor de ene was het slechts een tijdelijk dingetje tot er iets beter in beter in Brussel wenkt. Voor de ander bleek het nooit een serieuze zaak te zijn.
Respect voor de Antwerpenaar druipt los van de keuzes in het college ook niet van het akkoord zelf. Waar is het respect voor de districten? Waar is dat bestuur dichterbij de burgers met een betere en nabije dienstverlening aan de loketten en met meer wijkagenten? Allemaal Antwerpenaar is niet bestemd voor inwoners van Linkeroever, Hoboken, Wilrijk, Berchem, Borgerhout, Deurne, Merksem, Ekeren en de Polder. Concrete maatregelen ontbreken, het beleid zal navenant zijn. Allemaal Antwerpenaar blijft om het centrum draaien, de ambitie komt niet verder dan de achtertuin van het Schoon Verdiep.
We missen ook verbinding en vertrouwen. Te vaak lezen we harde maatregelen gericht op tucht en orde. Waar zitten de verbindende elementen die onze stad eentje op mensenmaat maken. Waar zijn de extra middelen voor onze verenigingen: de broodnodige jaarlijkse indexering van hun werkingsmiddelen, de inhaaloperatie inzake infrastructuur voor onze jeugd-, sport - en socioculturele verenigingen? Waar krijgen de rafelrandjes van onze stad een plek? Dit bestuur lijkt zijn bewoners niet te vertrouwen. Een nieuwe maximumsnelheid voor fietsers is zo een maatregel gebouwd op een gevoel van wantrouwen, niet op harde cijfers.
Kwalitatief en betaalbaar wonen is een hernomen belofte, maar ook hier zijn concrete maatregelen en duidelijke ambities achterwegen gebleven, vermoedelijk bij gebrek aan een gedeelde visie. Waar en hoe zullen pas afgestudeerden en onze gezinnen van morgen een betaalbare en kwalitatieve plek in onze stad kunnen bemachtigen?
Kortom, we hopen dat de uitvoering van dit bestuursakkoord zich alsnog meer focust op meer verbinding en respect voor de Antwerpenaar in plaats van controle en wantrouwen. Daar zal cd&v Antwerpen mee over blijven waken.
Lees het bestuursakkoord hier zelf.
We zijn nu echt aan de laatste meerjarenplanaanpassing van dit bestuur gekomen. Een achtste aanpassing die eerder technisch van aard was. Geen nieuwe inhoudelijke verschuivingen, wel aanpassingen in de tijd en de herraming van lopende zaken. Dit was tijdens de commissieweek ook erg duidelijk aan het ontbrekende enthousiasme bij de toelichtingen en het tegenwerk op deze oppositiebanken. Dit is een wachtrekening voor het volgende bestuur.
Cd&v Antwerpen zal niet ingaan op de uitnodiging van Vlaams Belang om samen met N-VA coalitiegesprekken op te starten. Dat laat Pieter De Cock weten daags na de uitnodiging door Filip Dewinter, die het initiatiefrecht momenteel houdt.
1 op 4 Vlamingen voelt zich vaak of altijd onveilig in de eigen buurt. “Dat mensen zich onveilig voelen wanneer ze zich in hun eigen buurt begeven, mogen we als samenleving niet accepteren”, stelt cd&v-voorzitter Sammy Mahdi, die van veiligheid in de eigen buurt een speerpunt maakt voor de nakende gemeenteraadsverkiezingen. Met een grotere rol voor de wijkinspecteur wil de partij het veiligheidsgevoel in Vlaanderen versterken. Uit onderzoek van VRT NWS blijkt immers dat 68 procent van de 1501 bevraagden hun wijkagent niet kennen.